Starożytny Egipt
Pismo obrazkowe
Hieroglify były używane w Starożytnym Egipcie i były niezrozumiałe dla mieszkańców innych krajów ale i większości Egipcjan. Zarówno pisanie jak i odczytywanie egipskiego pisma było zarezerwowane jedynie dla wyższych grup społecznych ( kapłanów, urzędników państwowych, arystokracji oraz pisarzy ). Był to rodzaj pisma, w którym posługiwano się obrazkami. Do ich wykonywania używano tajemniczego narzędzia. Niektórzy naukowcy twierdzą, że może to być przyrząd pokazany poniżej.
Został on odnaleziony w Egipcie i jest datowany na 1550-1295 r. p.n.e. Wykuwano nim znaczki w skałach. Słowo hieroglify pochodzi od greckich słów hieros (święty) i glyfos (rycina). W piśmie hieroglificznym występują 3 rodzaje znaków :
-znaki fonetyczne;
-znaki ideograficzne;
-determinatywne.
Został on odnaleziony w Egipcie i jest datowany na 1550-1295 r. p.n.e. Wykuwano nim znaczki w skałach. Słowo hieroglify pochodzi od greckich słów hieros (święty) i glyfos (rycina). W piśmie hieroglificznym występują 3 rodzaje znaków :
-znaki fonetyczne;
-znaki ideograficzne;
-determinatywne.
Ideogramy były znakami wyrazowymi, rysunkami przedstawiającymi konkretne przedmioty wprost lub mające znaczenie przenośne. Mogły wyrażać danym obrazem pojęcia i kojarzone z nim czynności. Fonogramy uściślają znaczenie dźwiękowe i treść zapisu. Znaki fonetyczne odpowiadały jednej, dwu lub trzem spółgłoskom. Istotną cechą pisma obrazkowego jest zastosowanie znaków pisma tylko dla spółgłosek. Znaczenie słów zależało od spółgłosek i kolejności w jakiej występowały. Samogłoski modyfikowały znaczenie podstawowe. Determinatywy stawiano głównie tam gdzie mogła wystąpić dwuznaczność. Na tym polegało udoskonalenie większości wyrazów. Część z nich jest pokazana poniżej.
Tylko połączenie ideogramów, fonogramów i determinatorów umożliwiało przeczytanie jednoznacznie danego zdania. Odczytanie tego nie było taki proste, ponieważ w wyżej wymienionych grupach hieroglifów nie było określonych zestawów obrazków pełniących tylko jedną funkcję. Jeden znak mógł pełnić różne role. Raz mógł być ideogramem, kiedy indziej determinatem, a jeszcze innym razem fonogramem. Mógł też pełnić dwie funkcje jednocześnie. A można to było sprawdzić jedynie na podstawie kontekstu zdania. Pierwszymi hieroglifami zapisywano ważne wydarzenia. Należały do nich rytuały pogrzebowe. Często też pokazywali na nich uwielbienie do bogów. Ukazywały się na nich koty, bogowie, faraonowie i kapłani. Koty w kulturze Egipcjan były święte.
Dopiero w późniejszych czasach zaczęto malować hieroglify. Wpłynęła na to dostępność papirusu. Powstawały pierwsze teksty pisane, nie rzeźbione, bardziej podatne na zmiany.
Źródła :
Tylko połączenie ideogramów, fonogramów i determinatorów umożliwiało przeczytanie jednoznacznie danego zdania. Odczytanie tego nie było taki proste, ponieważ w wyżej wymienionych grupach hieroglifów nie było określonych zestawów obrazków pełniących tylko jedną funkcję. Jeden znak mógł pełnić różne role. Raz mógł być ideogramem, kiedy indziej determinatem, a jeszcze innym razem fonogramem. Mógł też pełnić dwie funkcje jednocześnie. A można to było sprawdzić jedynie na podstawie kontekstu zdania. Pierwszymi hieroglifami zapisywano ważne wydarzenia. Należały do nich rytuały pogrzebowe. Często też pokazywali na nich uwielbienie do bogów. Ukazywały się na nich koty, bogowie, faraonowie i kapłani. Koty w kulturze Egipcjan były święte.
Dopiero w późniejszych czasach zaczęto malować hieroglify. Wpłynęła na to dostępność papirusu. Powstawały pierwsze teksty pisane, nie rzeźbione, bardziej podatne na zmiany.
Źródła :
- http://www.wsp.krakow.pl/whk/sokol.html
- http://pl.wikipedia.org/wiki/Hieroglify
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz